Poznaj prosty sposób, dzięki któremu przekonasz się, jak skutecznie wspierać inteligencję dziecka. Możecie to robić codziennie, przy okazji miło spędzając czas.
O tym, jak wspierać inteligencję dziecka rodzice myślą już przed jego urodzeniem. Mamy stosują suplementy diety wspierające rozwój mózgu. Potem karmią piersią, bo to dobre dla układu nerwowego. Rodzice podsuwają maluszkowi książeczki, zabierają na różne rozwijające zajęcia. To wszystko cenne działania.
Kiedy dziecko idzie do szkoły, pojawia się zwykle takie przekonanie, że teraz już nauczyciele zadbają o jego rozwój poznawczy. Na lekcjach uczeń poznaje litery i cyfry, a w szkole i domu ćwiczy umiejętności pisania, czytania i liczenia. Rodzice czasem mu w tym pomagają i kontrolują, czy praca domowa została wykonana. Ale to tylko niewielka część tego, co umysł dziecka w tym wieku może trenować.
Jak wspierać inteligencję – nastawienie na rozwój
Zanim ustalimy, jak wspierać inteligencję dziecka, warto wspomnieć o tym, jak ważne jest podejście do samej inteligencji.
Psychologowie rozróżniają dwa podejścia do rozumienia inteligencji: nastawienie na trwałość i nastawienie na rozwój. Osoby nastawione na trwałość uważają, że człowiek albo rodzi się utalentowany, albo nie. Jeśli nie ma szczególnych zdolności, to nic się nie da z tym zrobić. Nie podejmują wyzwań, więc - rzeczywiście – intelektualnie stoją w miejscu. Nastawienie na rozwój to takie podejście, w którym człowiek nie przejmuje się własnymi ograniczeniami. Słabo mu idzie liczenie? To będzie więcej ćwiczyć i się nauczy! Nie wie, jak rozwiązać łamigłówkę? Będzie próbował aż do skutku. Takie osoby także, jak wszyscy inni, ponoszą porażki, ale potrafią się po nich podnosić i uparcie dążą do celu. Nietrudno zgadnąć, że właśnie tacy ludzie aktywnie rozwijają swój potencjał.
Jakie umiejętności warto ćwiczyć?
Na inteligencję składa się szereg umiejętności. Można je ćwiczyć przez całe życie. Chodzi nie tylko o przyswajanie konkretnych wiadomości, ale o ćwiczenie uwagi, pamięci, spostrzegawczości, kojarzenia, znajdowania różnic i podobieństw, szukania przyczyn, wyciągania wniosków. Około 9-10 roku życia u dziecka rozwija się zdolność myślenia abstrakcyjnego. Coraz łatwiej jest rozumieć np., czym są liczby albo jak wyglądają rozmaite kształty, jeśli je w myślach obrócimy. W tym okresie ważne jest częste wykonywanie zadań, które rozwijają umiejętność abstrakcyjnego i logicznego myślenia.
Aktywności rozwijające inteligencję
Zatem – jak wspierać inteligencję dziecka? Zachęcać je, by jak najczęściej sięgało po dobrze opracowane łamigłówki, krzyżówki, wyszukanki, rebusy, labirynty i inne „ćwiczenia z myślenia”, a także klasyczne gry planszowe i kartonikowe. W każdym numerze magazynów: „Świerszczyk”, „Świerszczyk Reporter” oraz „Świerszczyk Krzyżówki i łamigłówki” znajdziecie mnóstwo takich właśnie aktywności. Są zabawne i pięknie ilustrowane, więc dzieci chętnie je wykonują, trenując przy tym swoje zdolności poznawcze. Pisma można zaprenumerować w korzystnej opcji prenumeraty łączonej. Dzięki temu dziecku nie zabraknie ciekawych zadań i zagadek do codziennego rozwiązywania.
Rozwój poznawczy i manualny
Klasyczne łamigłówki, wykonywane ołówkiem na papierze oraz analogowe gry planszowe mają inne funkcje niż gry na urządzenia elektroniczne. Wymagają od dziecka więcej samodzielności, kreatywności, rozwijają wyobraźnię i wspierają rozwój manualny. Współczesne dzieci, od najwcześniejszych lat zaznajomione z ekranami telefonów, tabletów i komputerów, potrzebują nieco zachęty do rozwiązywania łamigłówek czy grania z użyciem pionków i kostki. Dla dziecka najbardziej atrakcyjna jest aktywność, którą może wykonywać razem z rodzicem lub rodzicami. Jeśli mama lub tata zasiądą z dzieckiem do ćwiczeń lub gry, ono chętnie weźmie udział we wspólnej zabawie.
Jak wspierać inteligencję i… emocje
Dodatkową zaletą takiego spędzania czasu jest bliższa więź rodziców z dzieckiem. To ogromnie procentuje w przyszłości. Gdy dziecko wchodzi w okres nastoletni, zaczyna się odcinać od rodziców; tego potrzebuje dla zdrowego rozwoju. Ale nadal potrzebuje także ich troski i uwagi. W rodzinach, które wypracowały sobie swoje rytuały (np. wspólne granie czy uprawianie sportu, wspólne czytanie, rozwiązywanie zagadek czy realizacja jakiegoś innego hobby), łatwiej o dobrą więź z nastoletnim dzieckiem. Jest bowiem coś, co ludzie mieszkający pod jednym dachem po prostu lubią wspólnie robić. Spędzając razem czas dają sobie bliskość i wsparcie, a potem każde z nich może ruszać swoją drogą.
fot. Shutterstock